ربات‌هایی با پوست فوق‌العاده حساس
- بیشتر بدانید:آیا میکروربات‌ها می‌توانند ایمنی محصولات لبنی را بهبود بخشند؟
- بیشتر بخوانید:ربات‌های شناگر که خود را از آسیب درمان می‌کنند
ربات‌هایی با پوست فوق‌العاده حساس
دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، یک پوست هوشمند را که توسط یک محقق UTA ساخته شده است، به ثبت رسانده است که به ربات‌ها حس لامسه حساس‌تری نسبت به انسان‌ها می‌دهد.
زینب چلیک-باتلر، استاد مهندسی برق UTA، گفت: «ایده این است که ربات‌ها در کنار انسان‌ها بهتر کار کنند. این پوست هوشمند در واقع از میلیون‌ها حسگر نانوسیم انعطاف‌پذیر تشکیل شده است که اطلاعات بسیار بیشتری نسبت به پوست انسان دریافت می‌کنند. همانطور که حسگرها با سطح تماس پیدا می‌کنند، ربات تمام اطلاعاتی را که آن حسگرها ارسال می‌کنند، جمع‌آوری می‌کند.»
چلیک-باتلر گفت این حسگرها که انعطاف‌پذیر هستند و از نانومیله‌های اکسید روی ساخته شده‌اند،
خود تغذیه هستند و برای کار به هیچ ولتاژ خارجی نیاز ندارند.
قطر هر کدام حدود ۰.۲ میکرون است، در حالی که موی انسان حدود ۴۰ تا ۵۰ میکرون است.
علاوه بر این، حسگرهای توسعه‌یافته به‌طور کامل در یک پلی‌آمید مقاوم در برابر مواد شیمیایی و رطوبت بسته‌بندی شده‌اند که قابلیت استفاده در محیط‌های خشن را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.
نتیجه یک لایه حسگر لمسی نازک، انعطاف‌پذیر و خود تغذیه است که به‌عنوان پوست رباتیک یا پروتز مناسب است.
فناوری پوست هوشمند
فناوری پوست هوشمند به ربات‌ها اجازه می‌دهد تغییرات دما و تغییرات سطح را حس کنند، که به فرد در کنار ربات اجازه می‌دهد تا ایمن‌تر باشد یا بر اساس آن واکنش نشان دهد.
سایر کاربردهای احتمالی آینده شامل چسباندن پوست هوشمند به پروتزها برای مجهز کردن آنها به نوعی حس، استفاده از این فناوری در سایر دستگاه‌های پزشکی، درست کردن پوست برای لباس سرباز جنگی به طوری که هرگونه مواد شیمیایی سمی و یا شناسایی اثر انگشت قابل تشخیص باشد.
چلیک-باتلر گفت: «این حسگرها بسیار حساس هستند و اگر روی یک اثر انگشت جزئی کشیده شوند، این فناوری می‌تواند به شناسایی آن شخص کمک کند. تصور کنید که مردم بتوانند هویت یک شخص را با این ربات، مشخص کنند.»
تری شولتز، مدیر مدیریت فناوری در دفتر تحقیقات UTA، گفت که این فناوری در تعدادی از بخش‌های تجاری نویدبخش است.
شولتز گفت: «ربات‌ها همین الان و همین جا هستند. می‌توانیم شاهد توسعه این فناوری با نسل بعدی ربات‌ها باشیم تا به آنها اجازه دهیم در کمک به مردم پربارتر باشند.»
او اضافه کرد که این پتنت به خوبی با موضوع سلامت و وضعیت انسانی برنامه استراتژیک Uta 2020 مطابقت دارد که راه حل های جسورانه تأثیر جهانی دارد.
این تحقیق منجر به انتشار یک مقاله دانشگاهی در شماره ۲۰۱۵ مجله IEEE Sensors شد که توسط بودجه فناوری پوست هوشمند توسط بنیاد ملی علوم و ناسا تأمین شده است.
کسانی که در این تحقیق مشارکت داشته‌اند عبارتند از: دونالد باتلر، استاد بازنشسته مهندسی برق دانشگاه تگزاس؛ و بهارگاو نابار، فارغ‌التحصیل مهندسی برق دانشگاه تگزاس.
تاریخ:1404/2/14
مهسا نعمتی
